
അവിടെ എത്തിയ ഞങ്ങള് ചായ കുടിക്കാന് കയറിയ കടയിലെ ചേച്ചിയോട് അവിടെ പ്രത്യേകതകള് ചോദിച്ചു മനസിലാക്കി. അവിടെ രണ്ടു കുന്നുകള് ഉണ്ടെന്നും ആദ്യത്തെ മലമുകളില് ക

സൂര്യസ്തമയത്തിനു മുമ്പു അടുത്ത കുന്നിന് മുകളിലേക്ക് ഞങ്ങള് കുതിച്ചു. ആ കുന്നിന്റെ മുകളില് ഒറ്റ കല്ലില് തീര്ത്ത ഭീമാകാരമായ ഒരു ശില്പം ഉണ്ട്. അത് ലക്ഷ്യമാക്കി ഞങള് അവിടേക്ക് നടന്നു നീങ്ങി. ഞങ്ങളുടെ യാത്രയില് പതിവുപോലെ അവസാന നിമിഷം രസം കൊല്ലികള് ആകാറുള്ള സിനൂബും സുമേഷും ( ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ - അതും ഈ യാത്രയുടെ രസം തന്നെ. ) ആ കുന്നിന് മുകളിലേക്ക് വന്നില്ല.
വളരെ
മനോഹരമായി ഒറ്റ കല്ലില് തീര്ത്ത ആ ശില്പം ഞങ്ങളെ അല്ഭുതപെടുത്തി. ഓടി കയറിയതിനാല് ഞങ്ങള് വളരെയധികം ക്ഷീനിതരയതിനാല് അവിടെ കൊറേ നേരം വിശ്രമിക്കാന് ഞങ്ങള് തീരുമാനിച്ചു. ബൈനോകുലരില്ലൂടെ എല്ലാവരും ദൂരെയുള്ള പട്ടണങ്ങള് നോക്കി പല പല ഊഹഭോഹങ്ങള് പറയുന്നുണ്ടായിരുനു. അസ്തമയ സൂര്യന്റെ മനോഹാരിത എല്സന് ക്യാമറ കണ്ണുകളിലേക്കു സെക്കന്റുകള് ഇടവിടിട്ടു എടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നു. നേരം ഇരുട്ടിതുടങ്ങി, ദൂരെ പട്ടണങ്ങളില് നക്ഷത്രങ്ങള് മിന്നുന്നത് പോലെ വെളിച്ചം വന്നു തുടങ്ങി. മഞ്ഞു കൂടി തുടങ്ങി. മറ്റൊരു യാത്രയുടെ അവസാന നിമിഷങ്ങള് കൂടി പങ്കു വെച്ചു ഞങ്ങള് അവിടെന്ന് യാത്രയായി. അന്ന് രാത്രി പാലായിലുള്ള ജെസ്ടിന്റെ വീട്ടില് താമസിച്ചു... പിറ്റേന്ന് വാഗമണ് യാത്ര... ഈ യാത്രയില് പ്രക്രിതിയെക്കാള് കൂടുതല് എന്നെ സന്തോഷിപിച്ചത് എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരയായിരുന്നു. ആ ഒത്തുചേരല് ...

രാമക്കല് മേടിനു കുറിച്ചു ജനുവരി - ഫെബ്രുവരി ലക്കം മാതൃഭൂമി യാത്ര മാഗസിനില് ഒരു സുഹൃത്ത് എഴുതിയ ലേഖനം എന്നെ വളരെയധികം സന്തോഷമുളവാക്കി...
പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത പ്രകൃതിയുടെ സൗന്ദര്യം കാണുവാന് ....